Chlor (Cl) jest pierwiastkiem bardzo aktywnym chemicznie. Znajduje się m.in. w ślinie, skórze, tkance podskórnej, łącznej, kościach oraz w soku żołądkowym. Jest głównym anionem płynów pozakomórkowych. Jego rola w organizmie człowieka, norma spożycia jest ściśle powiązana z obecnością sodu. Wydalany jest z moczem, potem oraz w niewielkich ilościach z kałem.
Funkcje
W organizmie człowieka działa wspólnie z potasem i sodem np. wpływając na prawidłowe funkcjonowanie serca. Bierze udział w regulacji gospodarki wodno – elektrolitowej, wchłanianiu witaminy B12. Ma wpływ na równowagę kwasowo – zasadową, ciśnienie osmotyczne, funkcjonowanie mięśni i układu nerwowego. Aktywuje amylazę ślinową.
Niedobór i nadmiar chloru
Niedobór chloru w żywieniu człowieka (hipochloremia) występuje rzadko. Zbyt mała jego ilość w organizmie może być spowodowana: piciem dużej ilości płynów bezelektrolitowych, hiperproteinemią, zasadowicą metaboliczną, przyjmowaniem leków moczopędnych, bądź jego nadmierną utratą z ustroju (na skutek biegunek, nadmiernego pocenia się, wymiotów).
Nadmiar (hiperchloremia) pierwiastka w diecie, podobnie jak jego niedobór, spotykany jest sporadycznie. Przyczynić się do niego może np. hipoproteinemia. Nadmiar makroelementu związany jest z kwasicą metaboliczną, nadmiernym zagęszczeniem krwi.
Zapotrzebowanie na chlor
Norma spożycia podana w mg/dobę.
- niemowlęta: 300 – 570 mg
- dzieci: 1 – 9 lat: 1150 – 1850 mg
- chłopcy i dziewczęta: 10 – 18 lat: 2000 – 2300 mg
- mężczyźni, kobiety, kobiety w ciąży i karmiące piersią: 2300 mg.
Występowanie makroelementu (Cl) w żywności
Głównym źródłem chloru w diecie jest sól kuchenna oraz żywność ją zawierająca (podobne produkty do tych, co dostarczają sód – kliknij w link i zapoznaj się z listą artykułów spożywczych). Chlor występuje w produktach spożywczych, wodzie pitnej (w tym w wodach mineralnych), jednakże częsty brak danych o jego ilości utrudnia oszacowanie jego spożycia.
