Chrom (Cr) należy do mikroelementów. Norma żywieniowa na pierwiastek dla osób dorosłych wynosi około 20 – 40 μg/osobę/dobę. Przyswajalność chromu jest niewielka. Wchłanianie pierwiastka poprawia witamina C, z kolei utrudniają niektóre składniki mineralne np. wapń, żelazo, mangan, cynk. Ze względu na niedużą przyswajalność uważa się, że mikroelement jest mało toksyczny.
W organizmie dorosłego człowieka znajduje się kilka miligramów chromu, który magazynowany jest głównie w wątrobie i śledzionie. Czynniki takie jak: stres, intensywna aktywność fizyczna, laktacja, duża ilość cukrów prostych w diecie zwiększają wydalanie mikroelementu z organizmu.
Chrom właściwości – funkcje
Chrom (Cr) odgrywa rolę w stabilizacji struktury kwasów nukleinowych. Ma wpływ na działanie insuliny (zwiększa jej efektywność, aktywność receptorów), metabolizm glukozy, białek, węglowodanów i lipidów. Prawdopodobnie poprawia tolerancje organizmu na glukozę (reguluje jej stężenie we krwi), zmniejsza stężenie cholesterolu i insuliny oraz podnosi poziom „dobrego cholesterolu HDL” we krwi.
Niedobór chromu
Niedobór chromu prawdopodobnie zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2 oraz choroby niedokrwiennej serca. Inne objawy to: zaburzenia przemiany glukozy, problemy natury emocjonalnej, depresja, wahania nastroju, odczuwanie lęku, rozdrażnienie, nieprawidłowości w koordynacji ruchowej, mrowienie palców (u dłoni i stóp), obniżenie wrażliwości tkanek na insulinę.
Źródła mikroelementu
Chrom występuje w rybach i owcach morza, mięsie, drożdżach, wyrobach czekoladowych, grzybach, podrobach (wątrobie), niektórych przyprawach (np. goździkach), otrębach, produktach zbożowych (zwłaszcza z pełnego ziarna). Jego zawartość w pożywieniu uzależniona jest od wielu czynników np. warunków uprawy i hodowli, zastosowanej obróbki technologicznej. Źródłem chromu może być również sprzęt kuchenny (gdzie mikroelement przenika do żywności).
