Przebaczanie to wzniosły akt dawania, wyraz miłości. Wybaczanie to czyn, całkowicie egoistyczny, który ma na celu uwolnienie cię od negatywnych emocji. Wybaczaj samemu sobie i innym ludziom (rodzicom, partnerom). Wybaczaj, jak najszybciej się da. Nie wypełniaj swojego życia żalem. Zrozum, przebacz i żyj dalej. Uznaj co czujesz, a następnie wybacz i zostaw przykre wydarzenia za sobą.
Przebaczając uwalniasz się od przeszłości, negatywnych wydarzeń, wspomnień. Wybaczając uwalniasz energię, którą możesz spożytkować na coś innego np. na czynienie dobra dla świata. Przebaczaj, abyś nie był więźniem samego siebie. Przebaczaj, kiedy pojawia się złość. Wybaczaj innym dlatego, że kochasz siebie. Przebaczaj szybko, nie bądź pamiętliwy. Przebaczaj i zapominaj (zdaniem innych osób, możesz wybaczyć i pamiętać).
Jeżeli nie wybaczysz, będziesz niepotrzebnie tracił energię, życiową moc. Nieustanne trwanie w nienawiści osłabia cię. Przebacz wszystkim, którzy kiedykolwiek cię skrzywdzili. Nie musisz kogoś lubić, żeby mu wybaczyć.
Przebaczanie niesie ze sobą korzyści
- uwalnia (np. od bolesnych uczuć, negatywnych emocji, złości i urazy) i pozwala iść dalej
- przestajesz być od kogoś zależny emocjonalnie
- uzdrawia
- odzyskujesz władzę
- powoduje wyzbycie się gniewu, wówczas uwolnioną energię możesz skierować na co innego
- mniejszy poziom stresu
- zwiększa wytrzymałość na ból
- wydłużenie życia
- pozbywasz się żalu
- będziesz spokojniejszy, pełen optymizmu, bardziej uprzejmy, współczujący.
Wybaczaj
- „Dopóki nie wybaczysz, ktokolwiek i cokolwiek to jest, będzie zajmować wolną przestrzeń w twoim umyśle”. – Isabelle Holland
- „Chowanie urazy to jak picie trucizny w nadziei, że pozabija twoich wrogów”. – Nelson Mandela.
