Stres jest znaczącym czynnikiem wpływającym na zwiększenie masy ciała człowieka, oddziałującym na ludzkie zachowania żywieniowe, zmieniającym ogólny pobór żywności w codziennej racji pokarmowej. Liczne badania dowodzą, że napięcie emocjonalne powoduje spożywanie nadmiernej ilości pożywienia.
Przejadanie się często stanowi formę ucieczki od otaczających problemów oraz pomaga w walce z negatywnymi emocjami, stanowi sposób kompensowania napotykanych trudności oraz uniknięcia zagrożenia. Nadmierne jedzenie redukuje napięcie emocjonalne, poczucie wstydu czy winy. W wielu przypadkach pojawia się w wyniku braku poczucia bezpieczeństwa oraz bliskości – więzi emocjonalnej. „Zajadanie” stresu staje się dla wspomnianych osób mechanizmem obronnym.
![przejadanie się oraz zajadanie stresu](https://tomekskorczewski.pl/wp-content/uploads/2022/04/zajadanie-stresu.jpg)
Długotrwały stres może powodować lęki, a w konsekwencji depresję, która często inicjuje zachowania polegające na nadmiernej konsumpcji żywności. Osoby z problemami emocjonalnymi przeznaczają zdecydowanie więcej czasu na sen oraz wykazują się małą aktywnością fizyczną, co przekłada się na przyrost masy ciała.
Stres i depresja są nierozerwalnie związane z otyłością i trudno jest ustalić co w tej zależności jest przyczyną, a co skutkiem.
Niemniej jednak otyłość i depresja są chorobami powodującymi wzrost śmiertelności, stanowiąc istotne czynniki ryzyka rozwoju chorób układu krążenia. Powiązanie otyłości z życiem duchowym człowieka jest bardzo trudne, ponieważ składa się na nie wiele czynników. Jednym z nich mogą być diety redukujące i brak oczekiwanych efektów. Kilkakrotnie nieudane próby zgubienia kilogramów, tygodnie wyrzeczeń i brak rezultatów rzutują na stan psychiczny pacjenta, który sięga po jedzenie w celu poprawy nastroju.
Do psychologicznych czynników ryzyka otyłości należą:
![nawyki i przekonania należące do psychologicznych czynników ryzyka otyłości](https://tomekskorczewski.pl/wp-content/uploads/2022/04/psychologiczne-czynniki-otylosci.jpg)
- niekorzystne nawyki (np. dotyczące odżywiania, czy określonego reagowania na stres)
- destruktywne przekonania (np. na temat własnego ciała, otyłości, jedzenia, przyszłości)
- nieadekwatne wyobrażenia (np. własnego celu, ciała, własnych możliwości)
- negatywne nastawienie (np. do odchudzania, do zmian, do samego siebie).
Czy przez stres można schudnąć?
![sytuacje stresowe a schudnięcie](https://tomekskorczewski.pl/wp-content/uploads/2022/04/sytuacje-stresowe.jpg)
Okazuje się, że można schudnąć. Jednak należy pamiętać, że każda osoba indywidualnie podchodzi do sytuacji stresowych. U niektórych osób zmniejsza się apetyt, w związku z tym dostarczają do organizmu mniej kalorii niż poprzednio (niż wtedy kiedy byli w stanie równowagi psychicznej). Utrzymujący się przed dłuższy okres czasu ujemny bilans energetyczny przyczynia się do spadku masy ciała.
Podsumowując:
Od stresu można zarówno przytyć, jak i schudnąć. Jest to kwestia bardzo indywidualna. Niemniej jednak długotrwały stres negatywnie odbija się na zdrowiu, powodując zmiany w wydzielaniu hormonów (m.in. kortyzolu – podwyższony poziom tego hormonu może utrudniać zgubienie niechcianych kilogramów) i różne choroby na tle nerwowym.